خواندن برخی دعاها در لحظه سحر و افطار چنان ثوابی دارد که علاوه بر پاداش‌های دنیوی، روشنایی‌بخش ما در روز قیامت می‌شود.

به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس، هنگامی که برای سحرهای ماه مبارک رمضان برای خوردن سحری و تهجد بیدار می‌شویم تا لحظه افطار، تمام تلاشمان را برای جلب رضایت و خوشنودی خداوند به کار می‌گیریم. ما برای اینکه شما بتوانید بهترین بهره را از این ساعت‌های پر فیض و برکت ببرید چندین راهکار برای سحری و افطاریتان مطابق با کتب ادعیه به شما پیشنهاد می‌دهیم:

سحر

امام علی (ع) از پیامبر (ص) روایت کرده است: خداوند تبارک و تعالی و ملائکه‌اش بر استغفارکنندگان و سحرخیزان در وقت سحر درود می‌فرستند. پس باید شما سحری بخورید، اگر چه که نوشیدن آبی باشد و برترین سحری هم خرما است و شما در خوردن و آشامیدن آزادید تا وقتی که یقین به طلوع فجر پیدا کنید.

هنگام خوردن سحری سوره «قدر» را بخواند که هر که این سوره‌ مبارکه قدر را هنگام افطار کردن و سحری خوردن بخواند، در فاصله بین این 2 زمان ثواب کسی را دارد که در راه خدا در خون خود غلطیده است. ادامه مطلب...

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِکَ
خدایا در این ماه برای برپاداشتن امرت نیرومند ساز مرا

وَ أَذِقْنِی فِیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ
و شیرینی ذکرت را به من بچشان

وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ
و ادای شکرت را به من الهام فرما

وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ
و به نگهداری و پوششت نگاهم بدار

یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ
ای بیناترین بینندگان

خداوند به هر ماهی از ماه‌های سال خاصیت‌های ویژه‌ای بخشیده است. این خاصیت متأثر از اثر برزخی نور ماه بر پهنه‌ی آسمان‌ها و زمین است؛ یعنی علاوه بر اینکه نور ماه دارای تأثیرات مادی است، تأثیراتی معنوی را هم به همراه دارد. به این دلیل است که مثلاً در ماه محرم ناخودآگاه حزن و اندوه بر انسان‌ها مستولی می‌شود و یا ماه‌هایی مثل رجب و شعبان سراسر معنویت می‌شوند. این امر درباره ماه مبارک رمضان نیز صدق می‌کند. تأثیرات معنوی این ماه به قدری زیاد است که انسان‌ها میل به ارزش‌ها و دوری از گناهان پیدا می‌کنند، از این جهت است که طبق آمار، نمودار جرم و جنایت در ماه رمضان به شدت افت می‌کند.

وقتی مروری بر احادیث ماه مبارک رمضان می‌کنیم، برخی از خصلت‌های معنوی آن را می‌بینیم؛ از جمله آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود «وَ هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ‏ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار»؛ یعنی (رمضان) ماهی است که اول آن رحمت، وسط آن مغفرت و انتهای آن اجابت و رهایی از آتش است.». ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که منظور از اول و اوسط و آخر همان دهه‌ی اول، دوم و سوم ماه است. اما رحمت، عطای خداوندی بدون استحقاق بندگان است که دو اسم الرحمان و الرحیم از آن مشتق می‌شوند. طبق حدیث، متأثر از اسم «رحمان» خداوندی، همه‌ی موجودات مشمول رحمت خدا شده و متأثر از اسم «رحیم» او، تنها بندگان الهی مشمول دستگیری می‌شوند؛ یعنی از عمق پستی‌ها و مذلت‌ها و آلودگیِ گناهان دستشان گرفته می‌شود و به عزت و معنویت دست می‌یابند. منتها شرط آن، اراده اولیه‌ی فرد در قالب مغفرت و توبه است؛ از این جهت است که در آیاتی از قرآن، توبه مقدمه‌ی رحمت خداست مانند «أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیم‏» (بقره37 و 54؛ توبه104 و 118) بنابراین دهه‌ی اول ماه مبارک رمضان، فرصتی برای بهره از رحمت خداوندی و بیداری دل‌هاست. ادامه مطلب...

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ وباعِدْنی فیهِ من السّفاهة والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ.

خدایا روزى کن مرا در آن روز هوش و خودآگاهى را و دور بدار در آن روز از نادانى و گمراهى و قرار بده مرا بهره و فایده از هر چیزى که فرود آوردى در آن به بخشش خودت اى بخشنده ترین بخشندگان.

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ مِن سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین.

پروردگارا! در این روز پربرکت مرا به رضایت و خوشنودی خویش نزدیک کن و از خشم و عذاب خود برهان. به من لیاقتی عطا کن تا خاضعانه تسلیم تو شوم و تو را از هرچه به اندیشه‌ام درآید بزرگ‌تر دانم. خدایا! در این ماه توفیق تلاوت قرآن را بر من ارزانی دار تا چشمم به درخشش آیاتت منور شده، قلبم با هدایت کتابت تسکین یابد. به حق رحمتت. ای رحم‌کننده‌ترین رحم‌کنندگان! آمین!

تفسیر دعای روز دوم ماه مبارک رمضان به این شرح است:

«اللّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلی مَرْضاتِکَ، وَجَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَنَقِماتِکَ، وَوَفِّقْنِی فِیهِ لِقِراءَةِ آیاتِکَ، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ»

خدایا، مرا در این ماه به خشنودی‌ات نزدیک کن و از خشم و انتقامت برکنار دار و به قرائت آیاتت موفق کن، ای مهربان‌ترین مهربانان

خواسته‌های روز دوم ماه مبارک رمضان

1. مرا به رضایت و خشنودیت در این ماه نزدیک کن؛

2. مرا از خشم و انتقامت دور گردان؛ ادامه مطلب...

در دعای روز اول ماه بندگی، آمده است: «خدایا قرار ده روزه‌ام را در این ماه روزه روزه‌داران واقعی و شب‌زنده‌ داری‌ام را نیز مانند شب زنده‌داران و بیدارم کن در آن از خواب بی‌خبران.»

"اللهمَّ اجعل صِیامی فیهِ صِیامَ الصائِمین، وَ قِیامی فیهِ قِیامَ القائِمین وَ نَبِّهنی فیهِ عَن نَومَةِ الغافِلین، وَ هَب لی جُرمی فیهِ یا اِلهَ العالَمین وَاعفُ عَنّی یا عافِیاً عَنِ المُجرِمین. "

«خدایا قرار ده روزه‌ام را در این ماه روزه روزه‌داران واقعی و شب زنده‌داری‌ام را نیز مانند شب زنده‌داران و بیدارم کن در آن از خواب بی‌خبران و گناهم را بر من ببخش ای معبود جهانیان و درگذر از من ای درگذرنده از گناهکاران.»

به گزارش ایسنا، آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح دعای روز اول ماه مبارک رمضان آورده است:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ؛ خدایا روزه مرا روزه صائمین قرار بده؛ صائمین چه کسانی هستند؟

سه نوع روزه داریم؛ 1- روزه عام 2- روزه خاص 3- روزه خاص الخاص

روزه عام: همان روزه‌ای است که عموم مردم می‌گیرند؛ نمی‌خورند و نمی‌آشامند، ولی متأسفانه به نامحرم هم نگاه می‌کند؛ گناه هم می‌کند؛ حجابش را هم مراعات نمی‌کند. بنابراین روزه عام روزه‌ای هست که انسان تنها از اموری که روزه را باطل می‌کند خودداری می‌نماید.

روزه خاص: روزه‌ای است که روزه‌دار علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کند اعضا و جوارحش هم روزه دارد؛ چشمش را هم از معصیت می‌بندد؛ سحر که روزه می‌گیرد نیت می‌کند که خدایا من همه اعضا و جوارحم روزه است؛ گوشم غیبت نمی‌شنود، زبانم غیبت نمی‌کند، و … این روزه خاص است.

روزه خاص الخاص: این روزه، روزه‌ای است که غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل روزه‌دار نباشد؛ ادامه مطلب...

تاریخچه‌ی عید نوروز

اگر بخواهیم دقیقا بگوییم عید نوروز از چه زمانی شروع شد به صورت جدی تحقیق در مورد عید نوروز را پیش بگیریم. ما در این مطلب گشت کوتاهی در وب و در میان کتاب‌های مختلفی که تحقیق درباره عید نوروز ایرانیان را انجام زده‌اند داشتیم که خلاصه‌ی آن را در ادامه می‌خوانید.

جشن نوروز در ایران باستان

نوروز در دوره‌ی اشکانیان و ساسانیان هم گرامی بود. در دوره ساسانیان، جشن سال نو دست‌کم شش روز طول می‌کشید و به دو دوره نوروز کوچک و نوروز بزرگ بخش‌بندی شده بود. اسم دیگر نوروز کوچک، نوروز عامه بود و برای پنج روز، از یکم تا پنجم فروردین طول می‌کشید. روز ششم که به خرداد‌روز مشهور بود، نوروز بزرگ یا نوروز خاصه نامیده می‌شد.

هر روزی که فرا می‌رسید، دسته‌ای از طبقات مردم به درگاه شاه می‌رفتند و شاه به حرف‌هایشان گوش می‌داد و برای حل‌و‌فصل مشکلاتشات دستوراتی صادر می‌کرد. در روز ششم فقط نزدیکان شاه بار داده می‌شدند.

مراسم عید نوروز در دوران معاصر

نوروز تنها در ایران و افغانستان، ولی به شکل متناوب، جشن گرفته می‌شد. پس از فروپاشی جماهیر شوروی، کشورهایی نظیر قرقیزستان، آذربایجان و سپس دیگر کشورها هم این عید را جشن ملی خود اعلام کردند. ادامه مطلب...