یک مسؤولیت مردم در مجالس عزاداری این است که چون نهی از منکر بر همه واجب است وقتی که می‌فهمید که روضه‌ای دروغ است، نباید در آن مجلس بنشینید؛ حرام است، بلکه باید مبارزه کنید.

 مسئولیت دیگر مقابله با تمایلی است که صاحبان مجالس و مستمعین به این دارند که مجلس باید بگیرد، باید کربلا بشود. روضه‌خوان بیچاره می‌بیند که اگر هر چه می‌گوید از آن راستها باشد مجلسش نمی‌گیرد و بعد همین مردم هم دعوتش نمی‌کنند، ناچار یک چیزی هم اضافه می‌کند.

 این انتظار را مردم باید از سر خودشان بیرون کنند. نگویند فلان روضه‌خوان که مجلس او می‌گیرد، کربلا می‌کند. «کربلا می‌کند» یعنی چه؟!

 شما باید روضه راست را بشنوید و معارف و سطح فکرتان بالا بیاید. اگر با یک کلمه روحتان اهتزاز پیدا کرد، یعنی با روح حسین بن علی(ع) هماهنگی کرد، و اشکی ولو ذره‌‌‌‌‌ای، ولو به قدر بال مگس جاری شد، واقعاً مقام بزرگی برای شماست. اما اشکی که از راه قصّابی کردن بخواهد از چشم شما بیاید، اگر یک دریا هم باشد ارزش ندارد. «داد بکشید» یعنی چه؟! چرا داد بکشید؟!

 شهید آیت‌الله مطهری، حماسه حسینی،  ج1، ص 65-66 (با تلخیص)