«شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهری»؛ ماه رمضان، ماه خداست، و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.(فروع کافی، ج 4، ص14)

چه عظمتی از این بالاتر که این ماه به نام رسول رحمت و مهربانی حضرت محمدبن عبدالله(ص) نامگذاری شده و برای فضیلت روزه در این ماه، شفاعت ایشان را به دنبال خواهد داشت.

در روزهای سوم و چهارم و پنجم این ماه بزرگ، میلاد سه مولود عظیم الشأن و بزرگ مرتبه ثبت شده است: امام حسین(ع)، ابوالفضل العباس(ع) و امام زین العابدین(ع).

صلوات مخصوص این ماه در وقت زوال ظهرها خوانده می‌‍شود و طلب مغفرت از درگاه الهی، آمادگی برای ورود به ماه خدا، ماه مبارک رمضان خواهد بود.

امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) فرزندان علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و ام البنین(س) میباشند. بزرگترین لقب امام حسین(ع) سیدالشهداء است، چنانکه حضرت عباس، قمر بنی هاشم ملقب شده است. شجاعت، رشادت، ایثار، بلندمردی و ... از اوصاف این دو فرزند عزیز امام علی(ع) است. حسین(ع) امام سوم شیعیان و حضرت عباس، علمدار و یاور او در تمام عمر به ویژه در صحرای کربلاست.

حسین بن علی(ع) تربیت شده در دامان پرمهر پیامبر، علی(ع) و فاطمه زهرا(س) است، چنانکه پیامبر فرمود: حسین منّی و أنا من حسین.

و ابوالفضل العباس تربیت یافته علی(ع) و مادری همچون ام البنین، مادر چهار شهید در صحرای کربلاست.

با توجه به اینکه روز ولادت امام حسین(ع)، روز پاسدار نامیده شده است، امام خمینی(س) در سال 1359 در پیامی بدین مناسبت میفرماید:

روز مبارکِ سوم شعبان المعظم، روز پاسدار است و روز تحقق پاسداری از اسلام،‌‎ ‎‌از حقیقت، از مکتب الهی؛ روز تولد بزرگْ پاسداری که با خون خود و فرزندان و‌‎ ‎‌اصحابش مکتب را زنده کرد. ….. شخصیت عظیمی که از عصار? وحی الهی تغذیه و در‌‎ ‎‌خاندان سید رُسل محمد مصطفی و سید اولیا علی مرتضی، تربیت و در دامن صدیق?‌‎ ‎‌طاهره، بزرگ شده بود قیام کرد و با فداکاری بی نظیر و نهضت الهی خود، واقع? بزرگی‌‎ ‎‌را به وجود آورد که کاخ ستمکاران را فرو ریخت و مکتب اسلام را نجات بخشید. (صحیفه امام، ج 12، ص 441)